Opis

Hammy

I n f o r m a c j e P o d s t a w o w e
Imię: *Aero
Imię rodowodowe: Aero Cadillac
Nazywany: Cadi
W rysualu od: 30 grudnia 2008 r.
Wiek: 14 lat
Rasa: oldenburg
Wzrost: 172 cm
Maść: gniada
Matka: Casablanka
Boks/zdjęcie matki: <klik>
Ojciec: *Million
Boks/zdjęcie ojca: <klik>

I n f o r m a c j e D o d a t k o w e
Poprzedni właściciele: SK "Ultimate"
Sportretowany przez: Chomika
Hodowca: SK "Ultimate"

Ujeżdżony: Tak
Rekord skoku pod jeźdźcem: 150 cm
Rekord skoku luzem: 165 cm
Ujeżdżenie: P, początki N
Powołanie: skoki C - lub wyżej

Kuty: Tak [na 4 nogi]
Odrobaczony: Tak
Szczepiony: Tak
Chip: Nie
Paszport: Nie
Zbonitowany: Tak

Bonitacja:
Wynik końcowy: 79
Data rozpoczęcia bonitacji: 15 luty 2009 r.
Data zakończenia bonitacji: 18 luty 2009 r.
Bonitowały: Misiaczek, Nel, Cuxa, Kara 292, Martynix

Dokumenty itp.:
Aktualne badania weterynaryjne: >klik<
Aktualna wizyta kowala: >klik<
Paszport: ---
Rodowód: ---
Bonitacja: ---

Historia: Aero urodził się w dosyć sporej stadninie koni. Przyszedł na świat... dla zysku, jak zresztą większość koni w tej stadninie. Miał być po prostu trenowany, a następnie sprzedany za dosyć sporą sumę. Tak też się stało. Trafił do mnie.
Po rodzicach: O matce ogiera nie wiem zbyt wiele. Prawie tylko co i nic, albo tyle ile słyszałam od znajomych i poprzedniego właściciela Aero. Po ojcu jednak ma sportową sylwetkę oraz to "zamiłowanie" i talent do skoków. **Milion był koniem bardzo utalentowanym i wszechstronnym, chodził niemalże w każdej dyscyplinie sportu (oprócz westernu). Cadi również ma zapał do różnych dyscyplin, od czasu do czasu chodzi w zaprzęgu, skacze, chodzi ujeżdżenie, cross a czasem nawet rajd.
Budowa: Cadilac zbudowany jest poprawnie. Ma muskularną sylwetkę, jest w typie swojej rasy.
Pod jeźdźcem: Ogier został dobrze ujeżdżony, pod siodłem jest spokojny, zrelaksowany, skupia się na swojej pracy, jednak czasami -jak każdy koń - ma swoje „odpały” i musi poszaleć. Zazwyczaj pracuje się z nim przyjemnie, można jechać w długi teren bez obaw, że zacznie zawracać lub się buntować. Jak na ogiera jest bardzo spokojny, nieźle zachowuje się w towarzystwie klaczy. Jest cierpliwym wierzchowcem,szanuje jeźdźca, o ile i on szanuje jego.
Chody: Aero ma chody bardzo ładne, przyjemne dla jeźdźca. Ładnie prezentuje się w kłusie, który jest raczej obszerny, płynny i rytmiczny. Jego chody nie są zbyt szybkie, ale poprawne, sprężyste oraz stosunkowo wysokie. Stęp wychodzi mu nieźle, choć nie tak dobrze jakkłus. Jego największym plusem jest łatwość wysiedzenia. Galop zrównoważony, wygodny dla jeźdźca, dynamiczny. Ogier dobrze radzi sobie z przejściami, ciasne zwroty też mu niestraszne.
Ujeżdżenie: Z Aero pracowano sporo w kierunku ujeżdżenia. Dobrze chodzi w klasie P, zaczęto z nim nawet pracować w N. Cadi naprawdę szybko i łatwo się uczy, jest bardzo pojętnym koniem, jednak nie do końca nadaje się dla młodzików – mógłby ich przesadnie „wyprzedać”.Dobrze reaguje na polecenia jeźdźca, więc koła w kłusie i galopie nie są dla niego sporym problemem. Mimo tego, że dresaż dobrze mu idzie startuje w takich zawodach sporadycznie, dla odmiany. Wink (1)

To zdecydowanie skokowiec, maneż na dłuższą metę go nudzi. To nie jest jego ulubiona dyscyplina. Jednak to nie oznacza, że mniej się do niej przykłada. W sporcie Aero lubi dynamizm, a tego niestety dresażowi brakuje. Jednak dresaż ma właściwości do eksponowania pewnych cech, których nie widać przy skokach, czy crossie. W tej dyscyplinie Aero Cadillac może zaprezentować swoje płynne ruchy, które pod każdym względem są niemalże perfekcyjnie dopracowane technicznie. Jest to skutkiem lat intensywnego treningu. Innym powodem jego sukcesów na tym polu jest mocne skupienie i doskonała umiejętność współpracy z jeźdźcem. Aero jest wyczulony na bodźce wysyłane ze strony jeźdźca i całkowicie się im podporządkowuje. Pozytywnie wpływa też na przejazd programu jego stoicki spokój. Nie stresują go ani sędziowie, ani widzowie, nawet ci, którzy nie potrafią zachowywać się przyzwoicie. W dresażu przydaje się również jego duża charyzma. Lekkie i prawidłowe ruchy połączone z nią mogą wywołać wrażenie, że ogier hipnotyzuje widzów. Oczywiście jest to nie prawdą, ale z pewnością dodaje uroku temu dumnemu ogierowi.
Skoki: Skoki to żywioł Cadiego. Widać, że lubi skakać i robi to z wielkim zapałem. Co prawda początkowo było z nim sporo problemów - zbyt szybko rozpędzał się na przeszkodę, wyskakiwał o foule za daleko, albo tuż przed samą przeszkodą. Do tego to „napalanie” się na przeszkody spowodowało, że często zrzucał drągi. Pracowano więc z nim na szeregach, starano się go bardziej pohamować i... udało się. Po roku skakał o wiele lepiej, na przeszkody nabiegał wolniej, ale za to wybijał się wyżej co powodowało, że przeszkody pokonywał coraz lepiej i bez zrzutek. Ma spory zapas w skoku na niskich i średnich przeszkodach, baskiluje i podczas skoku prezentuje się ładnie. Zawody skokowe uwielbia, stara się na nich bardzo. Często skacze dla samej przyjemności, a w terenie nigdy niczego nie omija. Na parkurze Aero Cadillac jest spokojny i skoncentrowany na przeszkodach. Nie reaguje na bodźce zewnętrzne, które nie pochodzą od jeźdźca. Potrafi się w pełni zgrać z osobą dosiadającą. Aero prezentuje na każdym kroku swój perfekcjonizm. Także na parkurze. Ma doskonałe wyczucie przeszkody i potrafi idealnie wymierzyć miejsce wybicia. Samo wybicie jest mocne, ale dostosowane do wysokości przeszkody tak, by koń nie tracił sił na zrobienie dużego zapasu. Ma dobry baskil i wysoko podciąga przy nim nogi. Lądowanie jest zazwyczaj miękkie, chyba, że ogier zirytuje się na jeźdźca, co się czasem może zdarzyć. Po skoku utrzymuje równe i płynne tempo biegu. Robi dobre zakręty, dość ciasne ale pozostawiające mu odpowiednią ilość miejsca do wykonania najazdu nadaną przeszkodę. Odcinek, który musi pokonać, by nabrać odpowiedniej prędkości do przeskoczenia przeszkody nie musi być duży. Aero rozpędza się bardzo szybko. Przed przeszkodami się nie wyłamuje. Nawet kiedy trafi na wymyślną przeszkodą, której nie znał wcześniej, czując, że jeździec jest spokojny sam się uspokaja i prezentuje swoje umiejętności. Jednak nawet takiemu mistrzowi jak on zdarza się popełnić błąd. Dla części koni, gdy zdarzy się im zrzutka kończy się popisowy przejazd, a zaczyna seria błędów. Aero Cadillac nie zniechęca się drobnym niepowodzeniem.Motywują go one do jeszcze intensywniejszej walki. I to jest cecha godna mistrza.
Cross: Cross to jego ukochana dyscyplina i właśnie na tym polu zdobywa zawsze największe laury. Nie znajdzie się w nim ani cienia strachu przed terenowymi przeszkodami, nie ważne, czy to te wodne, czy lądowe. Nie napala się na przeszkodę, bo przy takim nastawieniu łatwo może dojść do wypadku. Aero woli dobrze przymierzyć się do skoku, by był on doskonały technicznie i bezpieczny. Skacze z lekkim zapasem, nie przesadzonym.Woli zachować siły na później niż szpanować czego to on nie potrafi.Dobrze spisuje się w tej dyscyplinie nawet w kiepskich warunkach pogodowych. Śliskie i grząskie podłoże nie jest mu obce i straszne.Lekki poślizg nie wywołuje w nim paniki. Koń spokojnie wraca do równowagi i pokonuje trasę dalej. Gdy coś mu się nie podoba nie okazuje tego przez wyłamanie się, czy wierzganie. Zamiast tego funduje jeźdźcowi twarde i gwałtowne lądowanie [nie mam tu na myśli zrzutki]. Dobrze radzi sobie na zeskokach, naskokach i przeszkodach, obie strony mają zmienną wysokość podłoża. Podczas, gdy inne konie ulegają chwilowej dezorientacji, nasz Aero pokazuje pełnię klasy i gracji. Aż miło się na niego patrzy. Do wody wskakuje nie agresywnie. On też nie przepada za mocnym prysznicem z brudnej wody. Zawsze stara się, by bryzgającej wody było jak najmniej. Radzi sobie dobrze z każdym rodzajem przeszkód.
Na zawodach: Z tego co opowiadał mi poprzedni właściciel Aero był tylko raz na zawodach i to małych. Nie stwarzał dużego problemu,chociaż na początku był „zafascynowany” nowymi końmi i ciężko było prowadzić rozgrzewkę. Jednak w stajni przyzwyczajono go do treningu wśród nowych koni, więc mam nadzieje, że nie będzie stwarzał problemu na naszych pierwszych zawodach razem. Ogier przede wszystkim wydoroślał, dlatego kłopotów nie powinno być (…zbyt wiele).Obecnie Aero na zawodach czuje sie jak u siebie, mamy za sobą już dużo startów, koń jest przyzwyczajony do nowych miejsc, długich podróży w koniowozie oraz nowych koni i innych "strasznych" rzeczy. Ponieważ ze mną Aero na zawodach był nie raz i ma za sobą dużo startów na zawodach jest spokojny... Jakby w ogóle go tam nie było. Wink (1)

Nie zwraca uwagi na inne konie, skupia sie na jeźdźcu i jego poleceniach.
Na treningach: Ogierzycho na treningach jest spokojny, uważny,jest skupiony na jeździe. Koń szybko się nudzi, więc często urozmaicamy treningi różnymi nowymi rzeczami, drągami, stojakami owiniętymi w folie, których boi się coraz mniej. Zdarza mu się, że na chwile zahipnotyzuje się patrząc na jakiegoś konia, ale całe szczęście nie jest to częste i można z nim normalnie pracować. Treningi z nim nie są pasywne, jak to czasem bywa – Aero pracuje wraz z jeźdźcem, udziela się i stara pokazać z jak najlepszej strony. Czuły na sygnały, pełen energii. Ma dobrą pracę zadu. Na treningach spędza dużo czasu. Ten koń to istny perfekcjonista,uzależniony od doskonalenia własnych umiejętności. Dzięki temu praca z nim to czysta przyjemność. Zawsze pracuje chętnie z tym samym świeżym zapałem co początkujący koń. Wbrew pozorom wciąż się potrafi czegoś nauczyć, mimo iż osiągnął już górny pułap swoich możliwości. Każdy trening znaczy dla niego tyla samo, co te pierwsze, kiedy jeszcze nic nie potrafił, niczego nie znał, nikt go nie podziwiał. Jest to bardzo motywujące dla trenera i korzystne dla samego konia. Dzięki takiemu stosunkowi do pracy rośnie jakość i wydajność treningów, bo to oczywiście kwestia zaangażowania. Właśnie dzięki tak intensywnej pracy osiąga tak rewelacyjne wyniki w sporcie. Jednak jego perfekcjonizm ma też wady. Im bardziej koń jest zaawansowany tym więcej wymaga się od trenera. A kiedy trener nie dorównuje poziomowi konia Aero trochę się irytuje. Potrafi wtedy samowolne korygować jego błędy. Nie wpływa to wszak na jego umiejętności, ale trenerowi jest głupio i wstyd, a zwłaszcza, kiedy ktoś to widzi. Można w ten sposób utrzeć nosa zarozumiałemu pracownikowi.
Charakter: Aero to już nie młodzik, jednak wciąż lubi się„zabawić”. Mimo tego, że to ogier, nie jest jednak problematyczny –taki ogier w typie wałacha. Przeważnie to taki spokojny, pracowity koń.Przywiązuje się bardzo – do wszystkiego – do ludzi, do koni, do stajni,do poidła – taki domator. Ciekawski z natury, wszędzie łeb wciśnie.Staranna socjalizacja w młodości zrobiła swoje, dlatego nie jest lękliwy. Aero Cadillac to bardzo ciekawski ogier kochający jeść. Wypuszczany na pastwisko najpierw biega po całym, a potem zabiera się za jedzenie. Następnie znowu biega z trawą w pysku. Koń ten (pomimo swojego wieku) ma w sobie wiele źrebięcej energii, którą potrafi w stu procentach wykorzystać. Na pastwisku ciągle coś robi i nigdy się nie nudzi. Dobrze wyszkolony, po doskonałych rodzicach. Aero ma na pewno duzo potencjału. Lubi współpracować z człowiekiem, jednak nie lubi się podporządkowywać nikomu. Sam woli rządzić nie zważajac na skutki. Nie sprawia problemów, a przynajmniej nie z zachowaniem. Jeśli osoba trenująca będzie spokojna, uzna, że ona jest przywódzcą i koń nie będzie nim był chodźby trening się nie udał i będzie cierpliwa trening na pewno się uda. Przy nowych osoba Aero Cadillac może sprytem wzięść górę nad trenerem i zacznie robić co mu się podoba. Wtedy człowiek nie może zapanować nad ogierem, który biega po ujeżdżalni. Jest miły dla dzieci, z ogromną cierpliwością znosi ciągnięcie za uszy i grzywkę. Pomimo tego, iż ogier lubi sobie podjeść można z nim odbyć świetny trening. Jeśli osoba prowadząca trening będzie cierpliwa i nie da się zdominować będzie dobrze.
Stosunek do innych koni i ludzi: Aero jest bardzo towarzyskim koniem, lubi przebywać wśród innych wierzchowców, ale nie tylko. Potrafi też być strasznie zazdrosny o innego konia. Lubi zarówno pieszczoty jak i kłótnie – byleby się coś ciekawego działo, bo to nie jest typ, który stoi w miejscu.

Potomstwo: ---